“ต.ศรีสุข” จัดกิจกรรม ประกวดมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม
ต.ศรีสุข สรชมพู อ.สีชมพู จัดกิจกรรม มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม ประกวดสวดมนต์หมู่สรรเสริญพระรัตนตรัย ทำนองสรภัญญะ มุ่งเน้นการส่งเสริมให้เยาวชนนำหลักธรรมทางศาสนามาใช้ให้เกิดการเรียนรู้คู่คุณธรรม
เมื่อวันที่ 18 กันยายน 2566 ผู้สื่อข่าวประจำจังหวัดขอนแก่นรายงานว่า ที่ วัดศรีสง่า บ้านโนนหัวนา ตำบลศรีสุข อำเภอสีชมพู จังหวัดขอนแก่น ดร.ศักดิ์ดา ต้นคชสาร นายอำเภอสีชมพู เป็นประธานพิธีเปิดโครงการจัดกิจกรรม มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม ประกวดสวดมนต์หมู่สรรเสริญพระรัตนตรัย ทำนองสรภัญญะ ประเภท ยุวชน ตลอดจนเยาวชน และประชาชนทั่วไป ประจำปี พ.ศ. 2566 ของตำบลศรีสุข อำเภอสีชมพูจังหวัดขอนแก่น โดยมีนายจารุพรรณ ภูวสันติ ส.อบจ.ขอนแก่น เขตอำเภอสีชมพู นายสนาน ศรีม่วง ประธานวัฒนธรรมอำเภอสีชมพู, ยุวชน ตลอดจนเยาวชน และประชาชนทั่วไป ร่วมเปิดงาน
ทั้งนี้ กรมการศาสนา บูรณาการความร่วมกับเครือข่ายภาคคณะสงฆ์ สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัด สถานศึกษาทั้งในส่วนกลาง (กรุงเทพมหานคร) และส่วนภูมิภาค จัดการประกวดขึ้นฯ เพื่อส่งเสริม สนับสนุนให้เด็กและเยาวชน ซึ่งเป็นกำลังสำคัญของชาติ ได้ร่วมสืบสานพระพุทธศาสนา รวมทั้งสร้างสามัคคีธรรมในหมู่คณะ ภายใต้ขนบประเพณี มารยาทชาวพุทธที่งดงาม และปฏิบัติตนตามหลักศาสนา เพื่อให้เป็นคนดี คนเก่ง และคนมีความสุข ผ่านกระบวนการประกวดสวดมนต์หมู่สรรเสริญพระรัตนตรัย ทำนองสรภัญญะที่น้อมรำลึกถึงคุณพระรัตนตรัยด้วยท่วงทำนองที่ไพเราะ ซึ่งการประกวดในครั้งนี้ กรมการศาสนา มุ่งเน้นการส่งเสริมให้เยาวชนนำหลักธรรมทางศาสนามา ให้เกิดการเรียนรู้คู่คุณธรรม และเสริมสร้างคุณธรรมจริยธรรมให้คนในสังคมมีคุณภาพ
นายสนาน ศรีม่วง ประธานวัฒนธรรมอำเภอสีชมพู กล่าวว่า สรภัญญะ เป็นการสวดมนต์ในทำนองสังโยค คือ การสวด เป็นจังหวะหยุดตามรูปประโยคฉันทลักษณ์ บทสวดจะมีลักษณะเป็นฉันท์หรือกาพย์ก็ได้ แต่ที่นิยมกันมากคือ กาพย์ยานี สำหรับเนื้อหาจะเกี่ยวข้องกับศาสนา บาปบุญคุณโทษ นิทานชาดก นอกจากนั้นก็ยังมีการแต่งกลอนเน้นไปทางศิลปวัฒนธรรม เช่น กลอนถามข่าว โอภาปราศรัย ชักชวนให้ไปเยี่ยม การลา หรือไม่ก็อาจจะเป็นวรรณกรรมท้องถิ่นของอีสาน อาทิ เรื่องกล่องข้าวน้อยฆ่าแม่ เป็นต้น บทสวดสรภัญญะมักไม่เน้นในเรื่องความรักหรือการเกี้ยวพาราสีของคนทั่วไป เพราะการสวดสรภัญญะนั้นเกี่ยวข้องกับทางศาสนา และผู้ฝึกสอนเป็นพระภิกษุ จึงไม่ให้มีเนื้อหาเกี่ยวกับความรัก
นายสนาน กล่าวอีกว่าการสวดสรภัญญะ นอกจากจะทำให้ผู้ที่สวดได้เข้ามาใกล้ชิดพระศาสนาตั้งแต่วัยเยาว์แล้ว ในบทสวดยังเป็นบทกลอนที่เป็นประโยชน์ เช่น กลอนบูชาครู กลอนบูชาดอกไม้ กลอนศีล กลอนพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ กลอนบูชาคุณบิดร มารดา ซึ่งล้วนแต่บ่งบอกถึงการรู้คุณ กตัญญู รู้จักการขออภัย ให้อภัย รู้จักความดีความชั่ว ซึ่งเป็นยอดแห่งมนุษย์จริยธรรมทั้งสิ้น นอกจากนี้ยังมีการนำเอาวรรณคดีท้องถิ่นของภาคอีสานมาแต่งเป็นกลอน จึงทำให้ผู้ฟังได้รู้เรื่องนิทานพื้นบ้านต่างๆ ซึ่งเป็นนิทานที่มีคติสอนใจจึงเป็นการสืบสานไม่ให้นิทานพื้นบ้านต้องสูญหายไปกับกาลเวลา.
